تربیت قرآنی بدون باور قلبی امکان‌پذیر نیست

به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، حجت‌الاسلام سید مصطفی حسینی در همایش توانمند سازی مدیران مراکز اعطای مدرک حفظ عمومی قرآن استان زنجان ، به اهمیت باور قلبی در تربیت قرآنی و نقش عملی و نمونه بودن معلمان تأکید کرد و گفت: تربیت قرآنی بدون باور قلبی امکان‌پذیر نیست و معلمان شیفته قرآن، نسل آینده را تربیت می‌کنند.

وی خطاب به فعالان قرآنی و فرهنگی استان، با انتقاد از برخی روش‌های سطحی آموزشی گفت: فردی که صرفاً برای پر کردن آمار کلاس یا ثبت حضور در فعالیت‌ها حضور پیدا می‌کند و خود از قرآن و نماز بهره‌ای نبرده است، چگونه می‌تواند اشتیاق و عشق به قرآن را در دل دانش‌آموزان ایجاد کند؟ ما را کسانی شیفته قرآن کردند که خود شیفته قرآن بودند؛ ما را کسانی نمازخوان تربیت کردند که خود به معنای واقعی کلمه نمازخوان بودند.

حسینی با اشاره به تجربه تربیتی خود ادامه داد: اگر شما پیش از دانش‌آموزان در میدان عمل حرکت نکنید، اثرگذاری بسیار محدود خواهد بود. ذات نایافته از هستی‌بخش نمی‌تواند هستی‌بخش باشد. معلمی که خود عامل نیست، نمی‌تواند نسل آینده را به شیوه درست تربیت کند.

وی افزود: تجاهر و اطلاع‌رسانی در کار فرهنگی لازم است، اما کافی نیست. باور قلبی به حیات‌بخش بودن قرآن و نقش آن در زندگی انسان، شرط اساسی برای موفقیت در تربیت قرآنی است. قرآن زندگی‌بخش است و می‌تواند اندیشه، رفتار و فکر کودکان را دگرگون کند.

کاربرد اندیشه قرآنی در مسائل اجتماعی و اقتصادی

نماینده ولی‌فقیه در استان زنجان، با اشاره به اهمیت اندیشه قرآنی در حل مسائل روز جامعه گفت: قرآنی که ما با آن انقلاب کردیم و شهدای ما را به میدان دفاع مقدس رساند، امروز نیز می‌تواند راهگشا باشد؛ از صرفه‌جویی و اصلاح الگوی مصرف گرفته تا خانواده و سبک زندگی. کار قرآنی باید مبتنی بر روش، منش و زندگی قرآنی باشد و تنها با باور قلبی و عمل واقعی معلمان و مربیان قابل تحقق است.

حسینی به تجربه‌های انقلاب اسلامی اشاره کرد و گفت: خداوند معجزاتی در طول دوران انقلاب به ما نشان داده است؛ گاهی حضرت آقا تعبیر می‌کنند به معجزه امام، گاهی به فناوری امام. امروز نیز با باور و عمل قرآنی، می‌توانیم مسائل جامعه را حل کنیم و نسلی قرآنی تربیت کنیم.

وی افزود: تربیت نسل آینده نیازمند معلمان و مربیان نمونه و عامل است که خود شیفته قرآن باشند و با عمل، الگو باشند. باور قلبی و عملی بودن، اساس هر برنامه تربیتی قرآنی است و تنها از این طریق می‌توان اشتیاق واقعی دانش‌آموزان به قرآن و نماز را ایجاد کرد.